خلاصه کتاب دیوان منسوب به امام حسین (ع) ( نویسنده محمد عبدالرحیم )

کتاب «دیوان منسوب به امام حسین (ع)» نوشته محمد عبدالرحیم، گنجینه ای از کلام و اشعار گهربار است که به خواننده این فرصت را می دهد تا با عمق وجودی و اندیشه های والای سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، از دریچه سخنان خود آن حضرت آشنا شود. این اثر با گردآوری احادیث نبوی، بخش هایی از زندگانی، سخنان حکمت آمیز و اشعار منسوب به امام، تصویری جامع و تأثیرگذار از شخصیتی بی بدیل ارائه می دهد.

برای بسیاری از علاقه مندان به سیره و کلام اهل بیت (ع)، دستیابی به یک منبع یکپارچه که ابعاد مختلف زندگی و اندیشه امام حسین (ع) را پوشش دهد، همواره از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. این کتاب، با ترجمه توانمند امیر هوشنگ دانایی، در پی آن است که این خلأ را پر کرده و ارتباطی عمیق تر میان خواننده و پیام های جاویدان عاشورا برقرار سازد. نویسنده در این دیوان، تلاش کرده است تا صدای امام را از میان صفحات تاریخ بیرون کشیده و به گوش جان تشنگان حقیقت برساند، تا هر پاراگراف و هر بیت شعر، همچون پنجره ای رو به باغ معرفت حسینی گشوده شود.

آنچه این اثر را از سایر کتب متمایز می سازد، تمرکز بر کلمات و اشعاری است که مستقیماً به امام حسین (ع) منسوب شده اند. این رویکرد، به خواننده اجازه می دهد تا با لحن، اندیشه و حتی عواطف امام آشنا شود و حس همراهی با آن وجود مقدس را تجربه کند. کلام امام حسین (ع) نه تنها چراغ راه هدایت است، بلکه همچون آیینه ای، ویژگی های یک انسان کامل را بازتاب می دهد و الهام بخش زندگی فردی و اجتماعی می شود. این مقاله کوششی است برای ارائه خلاصه ای تحلیلی از این اثر ارزشمند، تا خواننده پیش از غرق شدن در دنیای آن، شمای کلی و نقاط قوت محتوای آن را بشناسد و با دیدی باز به استقبال این تجربه معنوی برود.

آشنایی با مؤلف و ماهیت دیوان منسوب

شناخت هر اثر ارزشمندی، اغلب با درک عمیق از خالق یا گردآورنده آن آغاز می شود. محمد عبدالرحیم، در مقام گردآورنده «دیوان منسوب به امام حسین (ع)»، با رویکردی متعهدانه و عمیق، به جمع آوری کلام و اشعار منتسب به سیدالشهدا پرداخته است. او با سال ها پژوهش و مطالعه در منابع مختلف تاریخی و روایی، تلاش کرده تا ارزشمندترین و معتبرترین نقل قول ها را گرد هم آورد و اثری جامع و قابل اتکا خلق کند. این کتاب بیش از آنکه صرفاً یک مجموعه باشد، نتیجه عشقی دیرین و تلاشی خستگی ناپذیر برای نمایاندن ابعاد پنهان شخصیت امام است. او می کوشد تا خواننده را در یک سفر معنوی شریک سازد، سفری که در آن، هر کلمه و هر بیت شعر، خود گواه بر عظمت روحی امام حسین (ع) است.

محمد عبدالرحیم: گردآورنده کلام عشق

محمد عبدالرحیم، نامی است که شاید در ایران کمتر شناخته شده باشد، اما تلاش های او در جهان اسلام برای جمع آوری و تدوین متون ارزشمند دینی ستودنی است. رویکرد او در گردآوری این دیوان، تنها مبتنی بر جمع آوری صرف نیست؛ بلکه او با نگاهی تحلیلی و معنامحور، سعی در ارائه تصویری جامع و کامل از امام حسین (ع) داشته است. این دیوان، گویی حاصل عشقی بی حدوحصر به اهل بیت (ع) و تلاشی برای زنده نگه داشتن و گسترش کلام نورانی ایشان است. او با نگاهی دقیق به میراث باقی مانده از امام حسین (ع)، از کلمات گهربار تا اشعار منسوب، یک تصویر کلی و منسجم از زندگی، مبارزات و آموزه های امام ارائه می دهد. این اثر، بیش از آنکه یک کتاب مرجع باشد، دعوتی است به تجربه ای شخصی از کلام و منش حسینی.

توضیحی بر مفهوم دیوان منسوب

واژه منسوب در عنوان کتاب، حکایت از رویکرد خاصی در گردآوری محتوا دارد. دیوان منسوب به معنای مجموعه ای از اشعار و سخنانی است که به یک شخصیت خاص نسبت داده شده اند، اما ممکن است همه آنها به صورت مستقیم و بدون واسطه از زبان خود آن شخصیت صادر نشده باشند. این نسبت دادن، گاه بر اساس روایات شفاهی، گاه بر پایه استنباطات تاریخی و گاه بر اساس قرائن و شواهد قوی صورت می گیرد. در مورد امام حسین (ع)، این دیوان شامل کلام و اشعاری است که منابع مختلف تاریخی، ادبی و روایی آنها را به ایشان نسبت داده اند. ماهیت منسوب بودن، از ارزش و اهمیت این دیوان نمی کاهد، بلکه تأکید می کند که این مجموعه، برآیند تلاش برای جمع آوری تمام آنچه از کلام آن حضرت به دست رسیده است. خواننده با مطالعه این بخش ها، نه تنها به محتوای کلام امام دست می یابد، بلکه می تواند با فضای فکری و فرهنگی دوران ایشان نیز آشنا شود و حس ارتباط با آن دوران را تجربه کند.

ارتباط با دیوان های مشابه

محمد عبدالرحیم در این اثر، ارتباطی فکری و معنوی میان «دیوان منسوب به امام حسین (ع)» و «دیوان منسوب به امیرالمومنین علی (ع)» برقرار می سازد. این پیوند، تصادفی نیست؛ بلکه ریشه ای عمیق در میراث فکری اهل بیت (ع) دارد. کلام امام حسین (ع)، بازتاب دهنده همان حکمت، شجاعت، و معرفتی است که در کلام پدرشان، امام علی (ع)، متجلی بود. این دیوان ها، در واقع، بخش هایی از یک میراث بزرگ تر و یکپارچه تر هستند که از یک سرچشمه واحد سیراب می شوند. این ارتباط به خواننده کمک می کند تا متوجه شود که چگونه این دو امام همام، با وجود تفاوت در شرایط زمانی و تاریخی، در جوهره فکری و اهداف معنوی، همسو و یکسان بوده اند. این دیدگاه، تجربه خواندن دیوان را غنی تر می کند و به درک عمیق تری از جریان امامت و هدایت در اسلام می انجامد.

«دیوان منسوب به امام حسین (ع) نه تنها مجموعه ای از کلمات است، بلکه دریچه ای به روح بزرگ و اندیشه والای سالار شهیدان می گشاید و به خواننده فرصت می دهد تا با زوایای کمتر دیده شده از زندگی و کلام آن حضرت آشنا شود.»

ساختار و فصل بندی جامع کتاب

کتاب «دیوان منسوب به امام حسین (ع)» با ساختار منظم و فصل بندی دقیق خود، خواننده را در یک سفر فکری و معنوی همراهی می کند. این ساختار، به گونه ای طراحی شده است که ابتدا بستری از شناخت فراهم آورد و سپس به عمق کلام و اشعار امام بپردازد. هر فصل به مثابه یک ایستگاه در این سفر است که با هدف خاصی طراحی شده و به مخاطب کمک می کند تا پله پله با ابعاد وجودی و پیام های امام حسین (ع) آشنا شود. این ترتیب منطقی، نه تنها درک محتوا را آسان می سازد، بلکه به خواننده اجازه می دهد تا سیر تحول اندیشه و زندگی امام را به صورت یکپارچه و عمیق تجربه کند.

فصل اول: احادیث نبوی درباره امام حسین (ع)

فصل آغازین کتاب، پایه های شناخت امام حسین (ع) را در بستر کلام پیامبر اکرم (ص) بنا می نهد. این فصل، شامل مجموعه ای از احادیث گهربار است که پیامبر (ص) در فضیلت، جایگاه و حتی آینده امام حسین (ع) بیان فرموده اند. این احادیث، نه تنها منبعی برای شناخت مقام والای امام هستند، بلکه به خواننده این حس را القا می کنند که چگونه سرنوشت و عظمت امام حسین (ع) از همان ابتدا در کلام و نگاه جد بزرگوارش، رسول خدا (ص)، متبلور بوده است. برخی از این احادیث، چنان عمیق و پرمفهوم اند که گویی آینده کربلا را از پیش ترسیم می کنند و جایگاه سیدالشهدا را در قلب تاریخ روشن می سازند. برای مثال، روایاتی مانند «حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشت اند» یا «حسین از من است و من از او»، اهمیت و جایگاه بی نظیر امام را در منظومه دین اسلام نشان می دهند. این فصل، به خواننده امکان می دهد تا امام حسین (ع) را نه تنها به عنوان یک شخصیت تاریخی، بلکه به عنوان بخشی از یک طرح الهی و نبوی درک کند و با عشقی عمیق تر به سمت مطالعه سایر فصول پیش برود.

فصل دوم: زندگی نامه حسین بن علی (ع)

پس از ترسیم جایگاه الهی امام حسین (ع) در فصل اول، فصل دوم کتاب به خلاصه ای از زندگی نامه آن حضرت می پردازد. این بخش، فراتر از یک مرور ساده بر وقایع، تلاش می کند تا مهم ترین نقاط عطف زندگی امام را از تولد تا شهادت، با رویکردی تحلیلی ارائه دهد. هدف این است که خواننده، امام حسین (ع) را نه فقط به عنوان شهید کربلا، بلکه به عنوان رهبری مبارز، عالمی وارسته، و شخصیتی جامع الاطراف بشناسد. این فصل، به جزئیات کمتر شناخته شده از زندگی امام نیز اشاره می کند، که ممکن است برای بسیاری از خوانندگان تازگی داشته باشد. از دوران کودکی در کنار پیامبر (ص) و امام علی (ع)، تا دوران امامت و رویارویی با انحرافات، هر بخش از زندگی امام در این فصل با هدف آموزش و الهام بخشی روایت می شود. خواننده با مطالعه این قسمت، احساس می کند که در حال قدم گذاشتن در مسیر زندگی امام است و از هر گام او درسی برای خود می آموزد. این حس همراهی، تجربه خواندن را به یک سفر واقعی تبدیل می کند.

فصل سوم: سخنان گهربار امام حسین (ع)

قلب تپنده «دیوان منسوب به امام حسین (ع)» را می توان در فصل سوم آن یافت؛ جایی که سخنان گهربار خود آن حضرت گردآوری شده است. این فصل، فرصتی بی نظیر برای خواننده است تا مستقیماً با حکمت، اخلاق، و دیدگاه های امام در موضوعات مختلف مواجه شود. مضامین اصلی این سخنان شامل توحید، امامت، امر به معروف و نهی از منکر، صبر و شکیبایی، شجاعت در برابر ظلم و دعوت به عدالت خواهی است. هر جمله از این سخنان، حامل پیامی عمیق و راهگشا برای زندگی فردی و اجتماعی در تمام دوران هاست. به عنوان نمونه، یکی از سخنان گهربار امام که در این دیوان آمده، به خوبی رویکرد ایشان را در مواجهه با نامهربانی ها و تفاوت ها بیان می کند:

«آنان را که دوست داشتم از این جهان رخت بربسته اند. اینک من هستم و کسانی که دوستشان ندارم. در میان مردمی زندگی می کنم که پشت سرم ناسزا می گویند اما من از آنان به بدی یاد نمی کنم. آنکه با تمام توانایی نابودی مرا آرزو می کند، من برای راهنمایی و هدایتش امر به معروف می کنم. با کینه و خشم به زخم زبان پناه می برد، آن چیزی که من هرگز به سوی آن نمی روم. او حشرات نیش زننده را در اطراف من می بیند که طنین افکنده اند، اما به دفع آن ها نمی پردازد. هرگاه که آتش کینه، رو به خاموشی رود، آتش بیاران معرکه آتش کینه را شعله ورتر می کنند.»

این کلمات، نه تنها حکمت و بزرگواری امام را نشان می دهند، بلکه روح بلند و صبر ایشان را در مواجهه با دشمنان آشکار می سازند. خواننده با درک این سخنان، به عمق فداکاری و ایثار امام پی می برد و از آن برای ساختن یک زندگی هدفمند و بافضیلت الهام می گیرد. این بخش به معنای واقعی کلمه، فرصتی برای تجربه حضور در مکتب حسینی و بهره مندی مستقیم از درس های آن است.

فصل چهارم: ذکر چند داستان درباره امام حسین (ع)

برای تکمیل تصویر امام حسین (ع) و ملموس ساختن جنبه های مختلف زندگی ایشان، فصل چهارم کتاب به ذکر چند داستان و روایت درباره آن حضرت اختصاص یافته است. این داستان ها، نه تنها به تقویت ایمان و بصیرت خواننده کمک می کنند، بلکه زوایای انسانی و الهی شخصیت امام را به شکلی زنده و ملموس به تصویر می کشند. داستان های نقل شده در این فصل شامل معجزات، کرامات، نحوه برخورد امام با مردم در شرایط مختلف، و حوادث مهم زندگی ایشان است. از حوادث پیش از کربلا گرفته تا وقایعی که کمتر در منابع عمومی به آن ها پرداخته می شود. هر داستان، حامل یک پیام اخلاقی، یک درس زندگی یا یک نکته آموزنده است که به خواننده کمک می کند تا آموزه های امام را در قالب روایتی شیرین و به یادماندنی درک کند. این بخش به خواننده فرصت می دهد تا در روایت های تاریخی غرق شده و خود را در آن زمان و مکان احساس کند و از تجربه های امام درس بگیرد.

فصل پنجم: دیوان حسین بن علی (ع)

فصل پایانی کتاب، «دیوان حسین بن علی (ع)»، اوج کلام ادبی و معنوی امام را به نمایش می گذارد. این بخش شامل اشعاری است که به آن حضرت منسوب شده اند و دربرگیرنده مضامین متنوعی همچون حکمت، حماسه، عرفان، و رثا (مرثیه) هستند. شعر، زبان عواطف و عمیق ترین افکار است، و در این دیوان، خواننده با اشعاری مواجه می شود که از جان پاک امام برآمده و دربردارنده پیام های جاودانه هستند. این اشعار، نه تنها از نظر ادبی غنی و بلاغی اند، بلکه از نظر معنایی نیز سرشار از مفاهیم عمیق توحیدی، اخلاقی و عرفانی هستند. مطالعه این بخش از دیوان، به خواننده اجازه می دهد تا با قلب و روح امام حسین (ع) پیوند برقرار کند و از رهگذر زیبایی های کلام، به عمق اندیشه های ایشان دست یابد. برخی اشعار، حماسه ای شورانگیز از مقاومت در برابر ظلم را روایت می کنند، در حالی که برخی دیگر، مناجات هایی عارفانه با پروردگار را زمزمه می کنند. این دیوان، تجربه خواندن را از یک مطالعه صرف به یک مکاشفه شاعرانه و معنوی تبدیل می کند.

مضامین اصلی و درس های کلیدی کتاب

کتاب «دیوان منسوب به امام حسین (ع)» بیش از یک مجموعه از متون، تابلویی جامع است که ابعاد وجودی امام حسین (ع) را با ظرافت و عمق به تصویر می کشد. مضامین اصلی نهفته در لایه لایه ی این کتاب، درس هایی کلیدی برای زندگی در تمام اعصار ارائه می دهند و خواننده را به سفری درونی برای بازشناسی ارزش های اصیل انسانی دعوت می کنند. این اثر، به گونه ای روایت گرانه نوشته شده که هر فردی در هر مقام و جایگاهی، می تواند آموزه های آن را در زندگی خود تجربه کند و از آن بهره مند شود.

شناخت جامع ابعاد وجودی امام

یکی از مهم ترین مضامین و درس های این دیوان، ارائه تصویری جامع و فراتر از کلیشه ها از امام حسین (ع) است. این کتاب، امام را نه تنها به عنوان شهید کربلا، بلکه به عنوان یک رهبر معنوی، حکیم، عارف بالله، و الگوی تمام عیار اخلاقی معرفی می کند. خواننده با مطالعه فصول مختلف، درمی یابد که زندگی امام حسین (ع)، از کودکی و در کنار پیامبر (ص) تا واقعه عاشورا، سراسر درس و الگو است. او با تمام ابعاد شخصیتی امام آشنا می شود: صبوری، شجاعت، بخشش، عدالت خواهی، علم لدنی، و عشق به خداوند. این جامعیت، به خواننده اجازه می دهد تا امام را در مقام یک اسوه کامل بنگرد و از هر جنبه از وجود ایشان، درسی برای خود بیاموزد. این تجربه، بینشی عمیق تر و شخصی تر نسبت به جایگاه امام حسین (ع) در عالم هستی به او می بخشد و او را به سوی فهم صحیح تر و عمیق تر از هدف زندگی هدایت می کند.

نقش کلام ائمه در هدایت فردی و اجتماعی

این دیوان به وضوح نشان می دهد که چگونه سخنان و اشعار ائمه اطهار (ع)، به ویژه امام حسین (ع)، می تواند همچون چراغی روشن در تاریکی های زندگی امروز ما عمل کند. کلام امام، فراتر از زمان و مکان، حاوی پیام هایی جاودانه است که می تواند راهنمای زندگی فردی و اجتماعی باشد. از توصیه های اخلاقی برای تربیت نفس و ارتباط با دیگران، تا تبیین اصول حکمرانی عادلانه و مبارزه با ظلم، تمامی اینها در سخنان امام حسین (ع) یافت می شود. این کتاب، به خواننده کمک می کند تا درک کند که چگونه می توان با الهام از کلام امام، زندگی ای با معنا، هدفمند و پر از فضیلت داشت. گویی امام حسین (ع) از ورای قرون، با هر فردی سخن می گوید و او را به سوی حقیقت و سعادت ابدی فرا می خواند. این حس ارتباط مستقیم و شخصی با کلام امام، خواننده را بر آن می دارد که نه تنها به مفاهیم بیندیشد، بلکه آنها را در زندگی روزمره خود نیز تجربه کند.

ارزش های محوری

از لابه لای صفحات «دیوان منسوب به امام حسین (ع)»، مجموعه ای از ارزش های محوری برجسته می شوند که در زندگی امام به وضوح تجلی یافته اند و خواننده می تواند آن ها را در وجود خود و جامعه خود نیز لمس کند. این ارزش ها شامل موارد زیر هستند:

• شجاعت و فداکاری: ایستادگی در برابر ستم و آمادگی برای فدا کردن هر آنچه هست، در راه حق.
• صبر و استقامت: پایداری در برابر سختی ها و بلاها با توکل بر خداوند.
• ایمان و توحید: اعتقاد راسخ به یگانگی خداوند و تسلیم در برابر اراده الهی.
• امر به معروف و نهی از منکر: تلاش برای گسترش نیکی و مقابله با بدی ها و فساد در جامعه.
• عدالت خواهی: مبارزه برای برقراری عدالت و نفی هرگونه ظلم و ستم.

این دیوان، این ارزش ها را نه در قالب تئوری های خشک، بلکه در متن زندگی پرفرازونشیب امام حسین (ع) به تصویر می کشد. خواننده با مشاهده تجلی این ارزش ها در عمل و کلام امام، الهام می گیرد تا خود نیز این صفات را در وجودش پرورش دهد و در مسیر حق قدم بردارد. این تجربه ی درونی و همذات پنداری با امام، باعث می شود که این ارزش ها عمیقاً در قلب و ذهن خواننده ریشه دوانند و به بخشی جدایی ناپذیر از هویت او تبدیل شوند.

نقاط قوت و تمایز کتاب

«دیوان منسوب به امام حسین (ع)» اثری نیست که تنها به معرفی سطحی بسنده کند؛ بلکه با ویژگی های منحصر به فرد خود، جایگاهی ویژه در میان کتب دینی و تاریخی پیدا کرده است. این کتاب، مجموعه ای از نقاط قوت و تمایز دارد که آن را به منبعی ارزشمند برای پژوهشگران، دانشجویان، و هر علاقه مند به سیره اهل بیت (ع) تبدیل می کند. مطالعه این کتاب، برای خواننده تجربه ای عمیق و متفاوت از آشنایی با امام حسین (ع) به ارمغان می آورد و او را به دنیایی از حکمت و معرفت می کشاند.

جامعیت و کثرت منابع گردآوری شده

یکی از برجسته ترین ویژگی های این دیوان، جامعیت آن در گردآوری محتواست. محمد عبدالرحیم با تکیه بر کثرت منابع، تلاش کرده تا اشعار، سخنان و روایات منتسب به امام حسین (ع) را از کتب و متون مختلف جمع آوری کند. این جامعیت، به خواننده اطمینان می دهد که با مطالعه یک کتاب، به طیف وسیعی از کلام و سیره امام دسترسی پیدا می کند و نیازی به مراجعه به منابع متعدد ندارد. این گستردگی در منابع، اعتبار علمی کتاب را نیز بالا می برد و آن را به یک مرجع ارزشمند برای تحقیقات و پژوهش های آتی تبدیل می کند. این حس که تمامی اطلاعات مربوطه در یکجا جمع آوری شده اند، به خواننده آرامش خاطر می دهد و مسیر تحقیق و مطالعه را برای او هموارتر می سازد.

تمرکز بر کلام مستقیم (منسوب به) امام برای شناخت عمیق تر

تمایز اصلی این دیوان، در رویکرد آن به شناخت امام حسین (ع) است: تمرکز بر کلامی که مستقیماً به ایشان منسوب شده است. در حالی که بسیاری از کتب به تحلیل وقایع یا بررسی زندگی امام از نگاه دیگران می پردازند، این دیوان تلاش می کند تا صدای خود امام را به گوش خواننده برساند. این رویکرد، ارتباطی بی واسطه و عمیق تر میان خواننده و شخصیت امام ایجاد می کند. وقتی کلمات خود امام را می خوانیم، می توانیم حس کنیم که ایشان چگونه می اندیشیدند، چه احساساتی داشتند، و چه آرمان هایی را دنبال می کردند. این تجربه، فراتر از شناخت تاریخی است و به خواننده اجازه می دهد تا با روح و اندیشه امام حسین (ع) هم نشین شود و از طریق کلام ایشان، به بصیرتی عمیق تر دست یابد.

ارزش تاریخی، ادبی و کلامی اثر

«دیوان منسوب به امام حسین (ع)» از جنبه های مختلفی دارای ارزش است: از نظر تاریخی، به عنوان مجموعه ای از روایات و سخنان که ابعاد مختلف زندگی امام را روشن می سازد؛ از نظر ادبی، به دلیل گردآوری اشعار و کلام بلیغی که به امام نسبت داده شده و از زیبایی های بلاغی و فصاحت بهره مند است؛ و از نظر کلامی، به عنوان منبعی برای درک اعتقادات، حکمت ها، و آموزه های دینی که از زبان امام بیان شده اند. این سه بعد، ارزش چندگانه به این اثر می بخشند و آن را به یک منبع جامع برای مطالعات میان رشته ای در حوزه دین و تاریخ تبدیل می کنند. خواننده در حین مطالعه، نه تنها به اطلاعات دست پیدا می کند، بلکه از زیبایی های ادبی و عمق معانی نیز لذت می برد و این خود تجربه ای غنی و فراموش ناشدنی را رقم می زند.

ارائه تصویری کامل از امام حسین (ع) که فراتر از کلیشه های رایج است

بسیاری از افراد، امام حسین (ع) را تنها با واقعه عاشورا و شهادت ایشان می شناسند. اما این دیوان، با جامعیت خود، تصویری کامل و چندوجهی از امام ارائه می دهد که فراتر از کلیشه های رایج است. این کتاب، امام را در مقام یک رهبر معنوی، یک عالم ربانی، یک مبارز نستوه، و یک الگوی اخلاقی به نمایش می گذارد. خواننده با مطالعه این اثر، درمی یابد که امام حسین (ع) در تمامی مراحل زندگی خود، از کودکی تا شهادت، سرشار از درس ها و نکته هایی است که می تواند برای هر فردی در هر زمان و مکانی راهگشا باشد. این کتاب به خواننده کمک می کند تا نه تنها با شهید کربلا، بلکه با حسین بن علی (ع)، آن انسان کامل، آشنا شود و ابعاد کمتر شناخته شده از شخصیت و سیره ایشان را درک و تجربه کند.

به طور خلاصه، «دیوان منسوب به امام حسین (ع)» اثری است که با دقت و عشق گردآوری شده و هدف آن، نه تنها اطلاع رسانی، بلکه ایجاد ارتباطی عمیق و معنوی میان خواننده و پیام های جاودانه امام حسین (ع) است. این کتاب، دعوتنامه ای است برای قدم گذاشتن در مسیر شناخت و تجربه ابعاد حقیقی وجود سیدالشهدا.